نسخ وزمینه -سید رضا حاجی حسینی
در قدیم حتی بیست سال پیش درتمام عرصه تعزیه خوانی ایران
حتی یک نفر لیسانس نبود.
درسال شصت ما هرچه فکر کردیم نتوانستیم بیشتر ازده نفر دیپلم درتمام تعزیه ایران پیدا کنیم.
خدا رحمت کند جناب سرهنگ صابری از تفرش واقای دکتر مومن زاده از اصفهان تحصیلات عالیه داشتند ویک دو نفر فوق یا دیپلمه
امکانات خبررسانی وروزنامه دران زمانهای قدیم هم نبوده.در هر منطقه ای اگر شاعری مانند محتشم .ره. وشاگرد ایشان سیدمصطفی کاشی معروف به میر عزا دردستگاه اباعبدالله.ع. نسخی سرودند. ودر همان مناطق خوانده می شد. در ایران میرعزا میر غم میرانجم میرماتم صمصام مخلص و....... به ده نفر نمی رسیدند بعدازانها هرکسی طبع شعری داشت .برداشت از مخلوط چند زمینه نسخه ای درست کرد تا انجا که می بینیم شعر نسخه خسرو جمشید را با شعری از ابکشی حسنین یا صالح یهود یاازچند نسخه نسخه دیگری ساختن مثل مونتاژ کردن اتو مبیلها
شد تا جایی که منهم خودم را شاعر نامیدم شاعر کسی است که اولین گام را در زمینه ای برداشته مثلا بیست و بیشتر مجلس نسخه در زمینه ای خاص افریده اشعارش را بدون اینکه از حافظ وسعدی در بیاورد سروده اگر به این حقیر بگویند شاعر خیانت به میر عزا یا‌میرغم نشده؟
درست است خودم را کشته ام یک کتاب شعر سروده ام با امکانات امروزی عزیزان خیلی درد ناک است
یک شاعر چهل شب چله نشینی میکرده تا میامده یک مجلس نسخه می سروده ومن خیلی راحت اشعار اورا زیر سیوال می برم و خودم بخیال خودم اصلاح می کنم
مجلس اورا بر می دارم دوتا مخمس ازان عوض می کنم وزنگ میزنم به اقای موسوی خودمان ومیگویم نام مرا بعنوان شاعر نسخه تعزیه اعلام کن
بهنام